Haciendo visible lo invisible: Koalas y Cebras

We delen de wereld met een bijna onberekenbaar aantal levende wezens. We leven omringd door wilde dieren, huisdieren, sommige onzichtbaar voor onze ogen en anderen die we vrezen vanwege hun omvang en kracht. We kennen ook een groot deel niet van de wezens waarmee we samenleven.

En toch betreuren we jaar na jaar het verdwijnen van talrijke soorten die deels zijn getroffen door de impact van de menselijke voetafdruk op hun huizen en op henzelf.

In de post van vandaag vertellen we je over twee diersoorten die met uitsterven worden bedreigd. Het is opmerkelijk dat elk van hen tot een tegenovergestelde uithoek van de wereld behoort, en hun situatie zo vergelijkbaar is.

Lees verder…

WE WILLEN NIET DAT DE EUCALYPTUSBLAADJES OPRAKEN

De Koala, wetenschappelijk genoemd Phascolarctos Cinereus, is een zoogdier dat endemisch is in Australië. Hun woongebieden bevinden zich in de regio's Nieuw-Zuid-Wales, Victoria, Queensland en het gebied van Zuid-Australië.

De Koala is een herbivore soort, zijn voeding is gebaseerd op het eten van eucalyptusbladeren. Een interessant feit over deze Australische zoogdieren is dat ze gemiddeld 14 uur per dag slapen. Hun gemiddelde levensverwachting ligt tussen de 10 en 13 jaar, maar als ze in gevangenschap leven, kunnen ze tot 20 jaar oud worden.

Toch hebben enkele recente gebeurtenissen ervoor gezorgd dat koala's veel eerder sterven dan normaal, en dat de populatie op angstaanjagende schaal afneemt. Er bestaat een conflict van theorieën over het werkelijke risico dat koala's momenteel lopen. Enerzijds zijn er mensen die beweren dat koala's binnen enkele jaren zullen uitsterven als er niet onmiddellijk drastische maatregelen worden genomen, en anderzijds zijn er mensen die, hoewel ze zich bewust zijn dat de situatie van deze soort niet optimaal is, beweren dat koala's niet in zo'n groot gevaar verkeren.

Feit is dat de Koala meerdere problemen heeft; ten eerste moet hij omgaan met het verlies van zijn natuurlijke habitat: de eucalyptusbossen, die zijn thuis en voedselbron zijn. Het verdwijnen van hun omgeving is voornamelijk te wijten aan grootschalige verstedelijking, de aanleg van wegen en spoorlijnen en ontbossing. Het is bijna niet te geloven, maar Australië staat bekend als een van de landen met het hoogste ontbossingstempo ter wereld.

Aan de andere kant hebben de ernstige branden die de afgelopen jaren in het land hebben plaatsgevonden, niet alleen het leven van de Australiërs getroffen, maar ook dat van de koala's. Velen zijn omgekomen in de vlammen, en anderen als gevolg van de verbranding van hun huizen. Tussen 2019 en 2020 wordt geschat dat bijna 6 miljoen hectare Australisch bos is verbrand. Onbedoelde branden kunnen een gevolg zijn van het milieuprobleem waarmee we allemaal worden geconfronteerd; meer droogtes, extreme temperaturen, de toename van kooldioxide in de atmosfeer…

Bovenop deze factoren lijden de Koala's ook aan ziekten. Ze worden specifiek getroffen door een bacterie die Chlamydia veroorzaakt, wat leidt tot blindheid, onvruchtbaarheid, luchtweginfecties en zelfs de dood kan veroorzaken.

Het is duidelijk dat de huidige situatie van de Koala's niet ideaal is, maar ze zijn nog niet functioneel uitgestorven of in ernstig gevaar om dat te worden. Toch is het noodzakelijk om de oorzaken die hen kwetsbaar maken te stoppen als we willen dat ze blijven voortbestaan.

Bij Hanukeii zijn we honderd procent toegewijd aan de strijd om een welvarende toekomst voor de koala's te behouden. In onze laatste collectie hebben we, naast ons gebruikelijke product, de zonnebrillen, een reeks gelanceerd waar we erg enthousiast over zijn. In navolging van de esthetiek van baseballpetten hebben we verschillende modellen ontworpen die van elkaar verschillen, en elk heeft een patch aan de voorkant, op de klep van de pet, die een wild dier voorstelt, en in het geval van de Koala's, in een kwetsbare situatie.

ER ZULLEN GEEN ZEBRA'S ZIJN ALS ER GEEN WATER IS

Laten we het hebben over de Grévy-zebra's: In de Samburu-taal worden ze loiborkoram genoemd en als ze je ooit licht leken, zit je er helemaal naast; ze zijn enorm. Het gemiddelde gewicht van deze dieren bereikt 450 kilogram. De zebra is het wildste dier van de paardachtigen. De buik en de basis van de staart zijn wit. Men denkt dat de functie van deze strepen sociale herkenning, temperatuurregulatie of het creëren van een effect is dat roofdieren verwart.

De Grévy-zebra's organiseren zich in kleine kuddes die verspreid zijn om homogeen te kunnen grazen. Hun belangrijkste voedselbron is gras en riet, maar bij schaarste grijpen ze ook naar schors, vruchten en wortels.

Ze zijn uitgerust met eigenaardige oren die van een afstand rond lijken, en hun zwarte en witte strepen zijn fijn en elegant. Hun buik en de basis van de staart zijn echter zonder strepen. Ze zijn wit van kleur. Hoewel sommigen beweren dat de strepen een functie hebben voor sociale herkenning en verdediging tegen mogelijke roofdieren, is deze theorie niet honderd procent bewezen. Het zijn indrukwekkende, mooie dieren. Hun houding en aanwezigheid zijn overweldigend, zelfs voor mensen.

En ze zijn in groot gevaar. Momenteel zijn er slechts 2000 volwassen zebra's in het wild. Hun afname is vooral zichtbaar in de Hoorn van Afrika; in Noord-Kenia en Ethiopië. Wat zijn de oorzaken van hun geleidelijke uitsterven? Het milieu, de jacht, de concurrentie met overbegrazing door vee om voedselbronnen te vinden en natuurlijk de wet van de sterkste; de belangrijkste roofdieren van de zebra's zijn de leeuw, de cheeta, de luipaard en de hyena.

Sinds eind 2008 hebben ernstige droogtes de woongebieden van de zebra's getroffen, waardoor het gras waar de zebra's van eten verwelkt en arm is. De rivieren in Kenia zijn lange periodes volledig droog geweest. De zebra's hebben nauwelijks toegang tot water.

Gezien de ernst van de situatie heeft de vereniging Grevy’s Zebra Trust een project ontwikkeld om ze te voeden. Tijdens bijzonder droge seizoenen hebben ze hooibalen langs de paden geplaatst die de zebra's nemen om naar drinkplaatsen te gaan. Het hooi wordt verzameld in vochtiger gebieden en geplaatst waar het vooral nodig is. 2017 was het jaar van de ergste droogte van het afgelopen decennium, en Grevy’s Zebra Trust verdeelde ongeveer 3500 hooibalen.

Hoewel de actie van deze vereniging volledig onbaatzuchtig en altruïstisch is, heeft het enige controverse veroorzaakt over de vraag of het juist is om wilde dieren te voeden. Het antwoord is onder normale omstandigheden duidelijk negatief. Het is niet juist; men kan aanvoeren dat het voeden van een zebra haar wildheid vermindert en haar deels tot een “huisdier” maakt. Afhankelijk zijn van mensen kan leiden tot een beperking van hun vrijheid.

«Het beperken van de vrijheid van dieren in deze zin kan worden beschouwd als een soort overdreven trots, de menselijke arrogantie die probeert alles wat er in de wereld gebeurt te beheersen», zegt Clare Palmer, filosoof en ethicus van de interacties tussen mensen en dieren aan de Texas A&M Universiteit.

Het is waar dat de situatie veel controverse kent, maar in werkelijkheid bevinden deze dieren zich in een zeer kwetsbare positie en hebben ze hulp nodig.

Bij Hanukeii hebben we nog niet zo'n werk verricht als onze collega's van Grevy’s Zebra Trust, maar we zijn ermee bezig. Om te beginnen hebben we ook een model pet ontworpen dat zich uitsluitend richt op het benadrukken van de figuur van de zebra's zodat ze altijd zichtbaar blijven. En als dingen niet uit het oog worden verloren, is het heel moeilijk om ze niet op te merken.

De zebra's en de koala's zijn slechts een paar van alle soorten die zich in een situatie van extreem risico bevinden. De petten zijn slechts het begin van een beweging waarvan we hopen dat die nooit zal eindigen. Doe je met ons mee?